Dolfijnen en Red Frog beach

We dachten alle tijd van de wereld te hebben vanochtend, want meestal zijn we heel vroeg wakker.
Tijd hebben we niet meer, omdat Ger zijn telefoon hier niet op te laden valt.
We waren net allemaal in de kleren belt de receptie. Raoul staat hier (de jongen waar we mee op stap zouden) Oeps, we moeten nog ontbijten. Hoe laat is het dan? 9.40…. Oké in een sneltreinvaart eten, spullen pakken en wegwezen. Om 10.00 uur in de boot. Het is duidelijk, we zijn inmiddels aan het ritme in Panama gewend.

En wat een dag was het! Geweldig! Schitterend weer en prachtige dingen gezien. Het is bijna niet te geloven en te beschrijven dat we elke dag zoveel beleven.

We begonnen onze tocht (nr 1 op de foto)bij de Dolfijnen baai. Daar zagen we veel dolfijnen echt schitterend om te zien! De bootjes maakten expres hoge golven door hard rondjes de varen, want daar houden de dolfijnen van. Ze maken dan hoge sprongen in het water.

Na dit prachtige gezicht zijn we gaan snorkelen. Ook Maaike en Frank zijn vanuit de boot gaan snorkelen en dit gaat prima. Rosa jouw flippers passen Maaike perfect, dus daar zijn we heel blij mee! Inge kreeg hier wel veel bultjes op het lichaam. Toen ik onze gids vroeg wat het was zei hij dat sommige koraalsoorten een soort van stof uitscheiden dat dit veroorzaakt. Het was wel vervelend voor haar, omdat het erg jeukte. Gelukkig had ik Nestosyl bij me dat de jeuk wat onderdrukte.
We hebben hier geen last van muskieten. In Boquete zaten we daar te hoog voor en hier in het hotel staat de airco aan en vinden de muskieten het te koud. Maar ook buiten valt het heel erg mee.
De zandvlooien op Starfisch beach waren het ergst. (Margot; We hebben de netten (gelukkig) dus niet nodig)

Vervolgens in een overkapping aan het water wat gedronken. Het eten was allemaal met rijst en dat zagen de kinderen niet zitten. We hadden wel wat te eten bij ons gelukkig. We zaten met nog een stel, waarvan de jongen Schots was en het meisje Australisch en twee meiden uit Quebec Canada in de boot. Gezellig mee gekletst. Het is altijd leuk om ervaringen met andere reizigers uit te wisselen. Dat is hier in Panama heel anders dan b.v. op Cran Canaria of Egypte. Eergisteren troffen we toevallig een travel writer voor Moon. Ook heel leuk om mee te kletsen. Hij kende de Nederlanders waar wij hebben overnacht (hun lodges en trips die ze organiseren) ook.

Na het eten gingen we naar Red Frog beach, wat op het eiland Bastimentos ligt. Dit was een privé eiland en dus moest de portemonnee getrokken worden. Goed voor 3 dollar per persoon, maar Maaike en Frank mochten gratis. Het was echter wel de moeite waard! Een schitterend strand (denk aan de Bounty reclame) waar de kinderen heerlijk hebben gespeeld. Geen zandvlooien zoals op Starfish beach, en ook geen smal strookje met keien, maar gewoon heerlijk zand met warm water en heel hoge golven. Zo hoog dat je moest oppassen dat je niet afdreef, maar wat echt super was om in te zwemmen!

En ja we hebben een rode kikker gezien, maar ik moet eerlijk bekennen we hebben hulp moeten vragen. Het zijn echt minuscule kikkertjes. Ik had ze veel groter verwacht. Frank had zich er nogal druk om gemaakt, hij wist namelijk dat rode kikkers giftig zijn. Deze mini kikkers zijn echter niet giftig en toen hij zag hoe klein ze waren, wilde hij ze ook wel even op de hand hebben.

Om 16.00 uur vertrok de boot weer, onderweg in de Magroves nog weer een paar apen gezien, vervolgens zijn we nog langs het snorkeleiland van gisteren gegaan. Bij de kinderen was de pijp wel een beetje uit. Ger en Inge hebben nog wel even gesnorkeld.
Het koraal is hier prachtig, allerlei kleuren en vormen. Minstens zo mooi als in Egypte, maar de vissen zijn in Egypte mooier.
Ook vanavond weer aan het water gegeten en de zon onder zien gaan. We hebben het heerlijk en genieten enorm. Het is echt een heel bijzondere vakantie.

Helaas zijn Inge en Ger gisteren heel erg verbrand tijdens het snorkelen (het leek eerst wat bewolkt en ze hadden het niet door tijdens het snorkelen). Ik had gewaarschuwd moeten zijn door Ger zijn broer die dit ook al eens overkomen is. Maar toen ik begon te smeren was het voor hun dus al te laat. Frank (door zijn knie die hij bezeerd had op de gladde keien), Maaike en ik zijn namelijk later gaan snorkelen, wij zaten eerst nog in de schaduw. Vandaag heeft Ger dus maar in zijn pyjamashirt gesnorkeld en ondanks het vele smeren zijn we toch nog weer wat verbrand.
Maar ach, verder is er niemand ziek of ziek geweest, dus geen reden tot klagen. De jeuk van het vervellen zullen we in Nederland wel krijgen….