Regen en vervelende jochies
Door: Lianne
Blijf op de hoogte en volg Lianne
04 Maart 2010 | Panama, Boquete
Allereerst van harte gefeliciteerd zus Harja en Jannie Blok! Ik hoop dat jullie een leuke dag hebben gehad! (Hier is het nog 4 mrt).
En Adri, nog van harte gefeliciteerd met jouw verjaardag! Dat waren we gisteren even vergeten. Sorry! We hopen natuurlijk dat jij ook een leuke dag hebt gehad!
En last but not least pap gefeliciteerd met de verkiezingsuitslag! Ja, ja via internet is de wereld klein!
Margriet schrijft dat het zaterdag gaat sneeuwen! Dat is bijna niet voor te stellen als je hier zit! Gelukkig hebben wij daar geen last van :)
Vandaag regen, regen en nog eens regen, maar in Boquete droog! Het was dus een goed besluit om uit Bocas te vertrekken.
Met de regenjassen aan en plastic zakken om de trolley’s naar de watertaxi gelopen.
Eenmaal daar hoefden we gelukkig niet lang te wachten. De watertaxi’s varen ook af en aan.
Het is een tocht van ongeveer 40 minuten.
Er werden 22 mensen met hun bagage in een bootje gepropt and there is always place for one more (zoals dat b.v. ook in Afrika gaat).
Stel je niet teveel voor van het bootje op zich. Je zit opgepropt naast elkaar op een plastic bankje. Het ding vaart zo hard hij kan (en dat is best hard) en knalt dan door de golven heen. Niet dat je er zeeziek van wordt (ik had tenminste geen last en ik ben er wel gevoelig voor) maar je klapt als het ware elke keer keihard van een golf naar beneden. Je hoort de knal dan ook.
Nu het regende had het wel een plastic dak en flappen aan de zijkant, desondanks werd ik (zat aan de zijkant) toch wel nat. Maar gelukkig had ik een sneldrogende broek aan en het fijne is dat als het even droog is je ook zo weer opdroogt door de warmte (dit keer betekende dat in de auto).
Aangekomen in Almirante werden we weer bestormd door jongens die je willen helpen. Gek word ik er van. Je kunt zeggen dat je het zelf wilt doen, maar ze doen het toch. De auto stond dichtbij dus snel alles ingeladen. Een jochie een dollar gegeven, vonden ze het niet genoeg. Ik werd helemaal pissig (You did it self, I told you, we didn’t need help!!!) en dat hielp!
(moest even denken aan Arjan Westerhof, die naar mij verteld is, er in Egypte op een gegeven moment ook helemaal genoeg van had).
Bij het instappen in de auto dacht ik dat ik bleef haken met mijn rugzak in de deurpost, terwijl ik de kinderen hielp. Dus de rugzak afgedaan en toen zag ik dat de rits openstond. Er was niets uit gejat. Er viel ook niet echt iets waardevols uit te jatten, want er zaten knuffels, boekjes en speelgoed van Frank in. Achterin zat de laptop, maar die kon je er zo niet uitkrijgen.
Het geld zat weer in mijn schoen en mijn creditcard zat in mijn onderbroek :), dus er viel niets waardevols te halen, maar jullie snappen wel, we waren blij dat we weer in de auto zaten.
De terugreis ging goed, maar door de regen en wolken (mist) waar we in reden viel er jammer genoeg niet zoveel te zien. Langs de kust ging het gelukkig nog, want daar is het echt prachtig! Het grenst ook aan beschermd regenwoud. Je kunt het regenwoud alleen nog maar in op een paar wegen die leiden naar Indianen dorpen. De indianen worden nu gesteund door de regering waardoor ze niet meer jagen op de beschermde dieren in het woud. Ze zijn nu o.a. bezig met handwerk wat b.v. wordt verkocht op Bocas.
Onderweg nog fruit gekocht en zelfs aardappels (klein zakje, 1 dollar). De kinderen hebben al zo lang zin in aardappelen dat we dat vanavond maar gekookt hebben.
We hebben een kaart gekocht, maar deze blijkt niet te kloppen (dat geldt overigens voor alle kaarten, die sowieso al zeldzaam te vinden zijn) met de werkelijkheid. Op de heenweg had Hans het zo goed uitgelegd en getekend dat het helemaal goed ging. Nu namen we
per ongeluk een afslag te vroeg naar rechts, op zich was dat de goede kant op, zelfs korter, maar de weg was stukken slechter (veel gaten in de weg). Aan deze kant van de berg waren geen wolken (mist) meer en de regen werd ook minder, dus konden we wel van de omgeving genieten.
Toen we in Boquete waren hebben we eerst de Tree Trek voor morgen gereserveerd voor Ger en Inge (de rest waagt zich er niet aan).
De rafting was prima te doen voor de kinderen, maar besloeg een hele dag en we moesten er eerst 1,5 uur voor in de auto. Dat hadden we er niet voor over! Bovendien vroegen ze er enorm veel geld voor.
Daarna boodschappen gedaan en op naar Hans en Terry! Het voelde bijna als thuis komen. Heerlijk deze lodge! De omgeving, de geluiden, de rust, de ruimte in de lodge, de netheid en het heerlijke bed! Bovendien staat de (lekkere) eigen gemalen koffie en sinaasappelen uit eigen boomgaard weer klaar en… geen muffe lucht!!!
Maar 1 foto dit keer door de regen. 1 speciaal voor pap Zwaan, om te zien hoe zulke voor ons vreemde koeien er rond lopen. Er lopen ook wel zwart bonte rond. We hopen morgen mooie plaatjes te schieten van de Tree Trek.
Een berichtje voor Jan en Thijs van Frank, Inge en Maaike.
Op Bocas was het ongeveer 32 graden met een hoge luchtvochtigheid. Hier in Boquete is het kouder en aangenamer.
Haaien zitten niet waar wij zijn geweest, maar als je verder vaart, dieper de zee in, zijn ze er wel!
Met de roodverbrande reisgenoten gaat het goed, hun ruggen worden minder pijnlijk. Het is bij aanraken nog vervelend, het prikt en begint te jeuken. Smeren met Aloevera en niet in de zon, is het enige wat we kunnen doen.
Leuk dat jullie zo’n mooie film hebben gezien, we horen graag nog een keer waar het over ging!
En Adri, nog van harte gefeliciteerd met jouw verjaardag! Dat waren we gisteren even vergeten. Sorry! We hopen natuurlijk dat jij ook een leuke dag hebt gehad!
En last but not least pap gefeliciteerd met de verkiezingsuitslag! Ja, ja via internet is de wereld klein!
Margriet schrijft dat het zaterdag gaat sneeuwen! Dat is bijna niet voor te stellen als je hier zit! Gelukkig hebben wij daar geen last van :)
Vandaag regen, regen en nog eens regen, maar in Boquete droog! Het was dus een goed besluit om uit Bocas te vertrekken.
Met de regenjassen aan en plastic zakken om de trolley’s naar de watertaxi gelopen.
Eenmaal daar hoefden we gelukkig niet lang te wachten. De watertaxi’s varen ook af en aan.
Het is een tocht van ongeveer 40 minuten.
Er werden 22 mensen met hun bagage in een bootje gepropt and there is always place for one more (zoals dat b.v. ook in Afrika gaat).
Stel je niet teveel voor van het bootje op zich. Je zit opgepropt naast elkaar op een plastic bankje. Het ding vaart zo hard hij kan (en dat is best hard) en knalt dan door de golven heen. Niet dat je er zeeziek van wordt (ik had tenminste geen last en ik ben er wel gevoelig voor) maar je klapt als het ware elke keer keihard van een golf naar beneden. Je hoort de knal dan ook.
Nu het regende had het wel een plastic dak en flappen aan de zijkant, desondanks werd ik (zat aan de zijkant) toch wel nat. Maar gelukkig had ik een sneldrogende broek aan en het fijne is dat als het even droog is je ook zo weer opdroogt door de warmte (dit keer betekende dat in de auto).
Aangekomen in Almirante werden we weer bestormd door jongens die je willen helpen. Gek word ik er van. Je kunt zeggen dat je het zelf wilt doen, maar ze doen het toch. De auto stond dichtbij dus snel alles ingeladen. Een jochie een dollar gegeven, vonden ze het niet genoeg. Ik werd helemaal pissig (You did it self, I told you, we didn’t need help!!!) en dat hielp!
(moest even denken aan Arjan Westerhof, die naar mij verteld is, er in Egypte op een gegeven moment ook helemaal genoeg van had).
Bij het instappen in de auto dacht ik dat ik bleef haken met mijn rugzak in de deurpost, terwijl ik de kinderen hielp. Dus de rugzak afgedaan en toen zag ik dat de rits openstond. Er was niets uit gejat. Er viel ook niet echt iets waardevols uit te jatten, want er zaten knuffels, boekjes en speelgoed van Frank in. Achterin zat de laptop, maar die kon je er zo niet uitkrijgen.
Het geld zat weer in mijn schoen en mijn creditcard zat in mijn onderbroek :), dus er viel niets waardevols te halen, maar jullie snappen wel, we waren blij dat we weer in de auto zaten.
De terugreis ging goed, maar door de regen en wolken (mist) waar we in reden viel er jammer genoeg niet zoveel te zien. Langs de kust ging het gelukkig nog, want daar is het echt prachtig! Het grenst ook aan beschermd regenwoud. Je kunt het regenwoud alleen nog maar in op een paar wegen die leiden naar Indianen dorpen. De indianen worden nu gesteund door de regering waardoor ze niet meer jagen op de beschermde dieren in het woud. Ze zijn nu o.a. bezig met handwerk wat b.v. wordt verkocht op Bocas.
Onderweg nog fruit gekocht en zelfs aardappels (klein zakje, 1 dollar). De kinderen hebben al zo lang zin in aardappelen dat we dat vanavond maar gekookt hebben.
We hebben een kaart gekocht, maar deze blijkt niet te kloppen (dat geldt overigens voor alle kaarten, die sowieso al zeldzaam te vinden zijn) met de werkelijkheid. Op de heenweg had Hans het zo goed uitgelegd en getekend dat het helemaal goed ging. Nu namen we
per ongeluk een afslag te vroeg naar rechts, op zich was dat de goede kant op, zelfs korter, maar de weg was stukken slechter (veel gaten in de weg). Aan deze kant van de berg waren geen wolken (mist) meer en de regen werd ook minder, dus konden we wel van de omgeving genieten.
Toen we in Boquete waren hebben we eerst de Tree Trek voor morgen gereserveerd voor Ger en Inge (de rest waagt zich er niet aan).
De rafting was prima te doen voor de kinderen, maar besloeg een hele dag en we moesten er eerst 1,5 uur voor in de auto. Dat hadden we er niet voor over! Bovendien vroegen ze er enorm veel geld voor.
Daarna boodschappen gedaan en op naar Hans en Terry! Het voelde bijna als thuis komen. Heerlijk deze lodge! De omgeving, de geluiden, de rust, de ruimte in de lodge, de netheid en het heerlijke bed! Bovendien staat de (lekkere) eigen gemalen koffie en sinaasappelen uit eigen boomgaard weer klaar en… geen muffe lucht!!!
Maar 1 foto dit keer door de regen. 1 speciaal voor pap Zwaan, om te zien hoe zulke voor ons vreemde koeien er rond lopen. Er lopen ook wel zwart bonte rond. We hopen morgen mooie plaatjes te schieten van de Tree Trek.
Een berichtje voor Jan en Thijs van Frank, Inge en Maaike.
Op Bocas was het ongeveer 32 graden met een hoge luchtvochtigheid. Hier in Boquete is het kouder en aangenamer.
Haaien zitten niet waar wij zijn geweest, maar als je verder vaart, dieper de zee in, zijn ze er wel!
Met de roodverbrande reisgenoten gaat het goed, hun ruggen worden minder pijnlijk. Het is bij aanraken nog vervelend, het prikt en begint te jeuken. Smeren met Aloevera en niet in de zon, is het enige wat we kunnen doen.
Leuk dat jullie zo’n mooie film hebben gezien, we horen graag nog een keer waar het over ging!
-
05 Maart 2010 - 11:56
Jannie:
Hallo allemaal!
Bedankt voor jullie e-card, wat een verrassing om vanuit Panama gefeliciteerd te worden!
We kijken inmiddels elke dag uit naar jullie reisverslag met die prachtige foto's.Daardoor krijgen wij ook het gevoel een beetje op vakantie te zijn! Heel erg bedankt dat jullie alles met ons willen delen!
Geniet nog van de laatste week en vergeet niet ook een beetje uit te rusten...
Hart. groeten uit Borger. -
05 Maart 2010 - 15:32
Jeffrey:
Het sneeuwt hier inmiddels, vrijdag 16.30 op de radio zeiden ze morgen ochtend ligt hier 5 tot 10 cm:( echt niet leuk! Veel plezier nog even en tot volgende week.
Groetjes, Jef -
05 Maart 2010 - 15:37
Eva:
Hallo lieve Inge.
We hebben donderdag een super cool feestje gehad want we hebben eerst kopjes geverfd en toen hebben we het chips spel gedaan en toen hebben we een stokjes gemaakt van kaas worst en augurken!.heel erg lekker was dat
en toen hebben we cadeautjes geven en toen naar huis ik heb bij Amber gegeten. Toen we weer op school waren toen hebben we de stoelendans gedaan!
en ik heb gewonnen!!!!!!!
en de prijs was juffrouw een dikke knuffel geven en de tweede keer heeft Frouke gewonnen. en toen hebben we sjakie en de chocolade fabriek gekeken met chips en toen was het afgelopen ik hoop dat je me gauw terug mailt.
groetjes Eva -
05 Maart 2010 - 16:29
Adri:
Hoi allemaal,
Bedankt voor de felicitatie, ik heb een leuke dag gehad met lekker zomers weer althans van achter het glas.
Vandaag samen met Fre het hout gesnipperd en het brandhout bij Fre gebracht, dus alles is weer glad opgeruimd.
De grondmonster zijn weg, TM en kunstmeststrooier zijn er weer, de boel is weer schoon gespoten, dus heb zoal nog een beetje gewerkt.
Alles loopt hier dus op rolletjes, met dit weer kunne we nog niets doen hoor Ger, je kunt zo nog een week blijven, haha
Veel plezier nog daar nog.
Tot laterz
Gr Adri -
05 Maart 2010 - 20:24
Dorine:
Jeetje wat een verhaal, ik zie het zo allemaal voor me. De drukte bij het instappen en mensen die even kijken of er wat te halen valt. En... bugger off!! van Arjan. Hij is vanavond pokeren met zijn vrienden, maar hij kan het zich nog zo voorstellen.
Ook hier zijn de verkiezingen goed verlopen, want in de Bilt was de VVD ook het grootste met 6 zetels(grappig hé) en met mijn 24 stemmen zit ik niet in de raad :-)
Dinsdag ga ik naar Drenthe, lekker eten met Jeffrey. Zin in,
Geniet lekker verder,
gr kleine zus
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
