Tirtagangga rice paddies en waterpaleis 28-02

Vanochtend werden we vroeg gewekt door de hanen en de gekko’s.
Om 9.00 uur vertrokken we voor een wandeling door de rijstevelden. De rijstevelden zijn hier nog mooier dan in Munduk en Ubud.

Onze gids vertelde alles over de rijst. Maaike en Frank denken er nu over na om hun spreekbeurt er over te doen. We mochten ook alles uitproberen. De rijst uit de aren slaan, rijst oogsten en spitten/ploegen met de hand. Frank wilde ook graag zien hoe het kaf van de rijst werd gehaald. Dit gebeurt door een machine 5 km. verder op. Volgens de gids kunnen we daar morgen even gaan kijken, aangezien de fabriek om 12.00 uur al dicht gaat.
We vroegen ons gisteravond al af wat het geschreeuw was. Nu weten we het, het zijn de mensen die de vogels bij de rijst weg schreeuwen. Anders hebben ze volgens de gids: ‘dikke volgens, dunne boeren’. Vogels en ratten bedreigen de oogst. Dat besluit hun soms om iets eerder te oogsten, opdat niet alles opgevreten wordt.
Onderweg zagen we veel kikkers, salamanders en spinnen en twee keer zag de gids een groene giftige slang, maar deze was net weg als wij er waren of niet meer zichtbaar. Hij heeft een goede schutkleur. Ook zagen we koeien. Hertenkoeien volgens Maaike want ze zien er uit als herten, maar dan zonder gewei en met grote oren. Koeien zijn hier niet voor de melk of slacht, want ze zijn heilig. Ze worden gebruikt als een soort van ezel in de rijstvelden.
We liepen ook langs het huisje hier achter. Dit is nog traditioneel, ze koken nog op een vuurtje.

De tocht eindigde bij het waterpaleis wat 5 minuten lopen onder onze homestay ligt. In het waterpaleis hebben Maaike en Inge gezwommen. Het was ons te koud, het was steenkoud helder bronwater, waarvan de Balinezen denken dat het heilig is.
Het rond 1947 gebouwde waterpaleis dankt zijn ontstaan aan het Koninklijke zwak voor waterwerken. Het waterpaleis was ooit een symbool van vorstelijke waardigheid. Dit veranderde na de uitbarsting van de Gunung Agung in 1963 en een aardbeving in 1979 in een veld vol ruines. Fundamenten en zwembassins die gevoed werden door bemoste waterspuwers, bleven over. Het geheel is gerenoveerd. In de waterlelievijvers lagen tegels waarover we hebben gelopen.
Naderhand een milkshake genomen in het restaurant waar vandaan je over het waterpaleis heen kijkt.

Daarna de trap omhoog naar onze homestay. Pff een hele klim in deze warmte.
Bij de homestay lunch gegeten en voor de rest luieren, computeren, lezen en huiswerk maken.
Maaike ging spelen met het meisje van de homestay en was helemaal verknocht aan de varkens hier. Ze wil zelf ook een varken… Nee hè :-(
Ger wilde nog even geld pinnen en liep naar het dorpje, helaas geen ATM. Dus maar een scooter gecharterd en achterop naar het volgende dorpje ( 7 km) voor € 3-
Frank zijn boek is uit (helaas vindt hij zelf…) Nog wel meer boeken bij ons, maar niet zo leuk als de grijze jager.

Het internet is hier super traag. Eén foto opladen kost 20 minuten… Ik weet niet hoeveel foto’s ik kan uploaden..

Morgen vertrekken we om 11.00 uur naar Seraya en maken we dus een stop bij de rijstfabriek.

- Tijmen ook Maaike is aan het aftellen tot 6 maart, ondanks dat ze het hier ook mooi vindt mist ze haar klasgenootjes en school.
- Hannie, we hebben de dorians geroken, maar durfden ze inderdaad niet te eten!
- Ina S bedankt voor jouw reactie! Ben blij dat alles naar de inspectie is en dat je me dat even meldt! Ik kan vanaf hier door het trage internet niet op intranet van school komen. Raar om het vanaf hier te volgen, maar ja dit was niet te plannen. Ben gelukkig terug als ze langs komen.