Weer internet dus hier volgen een aantal verhalen, ga er maar weer goed voor zitten ;-)

Vanochtend om 10.15 vertrokken uit Bagatelle. Het voelde als thuis bij de Bagatelle Kalahari Game Ranch!!
Onderweg hebben de kinderen een film gekeken want het was een lange rit. We stopten voor Keetmanshoop bij Quiver Tree Forrest waar ongeveer 250 kokerbomen (Quiver Trees) stonden tussen de rotsformaties. De kokerboom kan 7 m hoog worden en is een van de vier aloësoorten in Namibië die de naam als boom verdiend. Het bos is een nationaal monument en er was gelegenheid om te picknicken compleet met wc en water. Super voor elkaar dus. Na onze lunch konden we de rit weer verder voortzetten, maar niet voor lang, want in Keetmanshoop moesten we stoppen om eten in te slaan, geld te pinnen en te tanken. Hierna zou dat een hele poos niet meer mogelijk zijn. En niets was teveel gezegd!

Om 16.00 vertrokken we uit Keetmanshoop en daarna werd het steeds stiller op de steenafslagweg met rechts van ons het Weissenrandmassief dat gedurende de tijd steeds verder landinwaarts verschuift. Het landschap werd steeds wijdser en verder niets! Heel bijzonder! We moesten alleen een keer afremmen omdat een baboon de weg over wilde steken :-)

Om 17.45 waren we bij de camping in Hobas. Daar was in elk geval iets leven in de brouwerij. Een leuke camping met een paar gasten, een piepklein winkeltje en de ingang van het park Fish River Canyon.
Frank en Inge begonnen de tenten op te zetten op het dak van de auto, Lianne te koken en Ger haalde de spullen uit de auto. Dit verliep prima en na 3 kwartier konden we eten :-). Het is wel creatief koken met 1 pitje, maar gelukt. We horen hier de zelfde insecten als in Panama. De boormachines zoals Frank ze toen noemde.
Het was een mooie heldere dag met een lekker windje. ’s Avonds maakte dat je wel je vest aan moest doen en je lange broek, maar dat gaf niet. Hopelijk slapen we dan ook wat minder warm.
En we hebben geen last van muskieten!!

Morgen eens zien of de Fish River Canyon zo mooi is als ze beloven.