Kajana, Awarradam

Kajana, zondag 26-02

In de relaxstand ontbeten met echt heerlijke puntjes. Deze bleken gebakken te zijn door Vera, het 17 jarige zusje van Olan. Ze konden qua uiterlijk en smaak zo van onze warme bakker komen! Echt knap! We bekeken de foto van Jozef en zijn vriendin Caroline die op de voorpagina staan van Vrouw van de Telegraaf van dit weekend. Dat moeten we in Nederland zeker nog even zien!

Awarradam (een peti sula) stond vandaag op het programma. In de korjaal vol met lekkers op pad.
We waren nog maar net aan het varen of Maaike zag een hele groep doodskopaapjes. Ongelooflijk toch dat ze die zo snel ziet. Een aapje had nog een kleintje op zijn rug.
Even later zagen we nog een groep, wat een mooi gezicht!

Bij Awarradam hadden we een natuurlijk golfslagbad en wildwaterbaan. Super Het is een mooie kom waarbij het rivierwater van diverse kanten komt toestromen. Met de zwemvesten aan gleden ze in de stroomversnelling naar beneden. Verder relaxen op de warme stenen of in de hangmatten die Jozef had meegenomen. Frank maakte nog mooie beelden met zijn drone.
Maaike maakte van de kokosnoten een watervalletje en was net zo druk in de weer met het grote kapmes als het zoontje van de bootsman.

Jozef had heerlijke mango’s, watermeloen, kip, kokosnootmelk, casave en zoet zure komkommer mee. Het was echt weer top! Zoals gezegd, we komen hier rond en gezond hier weer vandaan. Gelukkig is iedereen hier sowieso weer helemaal gezond geworden, alleen Frank heeft momenteel erg last van zijn keel. Maar met mijn compleet meegenomen apotheek ;-) kan hij prima door.
Ondanks het vele smeren met factor 50 is met name Maaike toch behoorlijk verbrand. Ger en Inge plaatselijk. Het is zo verraderlijk, omdat het heerlijk is aan het water en ook nog wel wat bewolkt.

Na het wederom heerlijke diner gingen we in het donker in de korjaal op pad op zoek naar kaaimannen. We zagen er drie! Je kan ze vinden door hun ogen. Die lichten rood op bij het zaklamplicht. We zagen ook een boomkikker (en anders hoor je hem wel, wat maakt dat dier een lawaai), verder natuurlijk andere kikkers, krekels, vogels, vuurvliegjes, vele vleermuizen. Het is echt genieten (behalve dan voor je staartbotje op het harde plankje) in je korte broek en ’t shirt onder de prachtige sterrenhemel met al die geluiden! Als klap op de vuurpijl zagen we een groene boomboa. Die vind je ook aan zijn ogen, die lichten geel op.

Morgen vertrekken we weer. Gelukkig is het Jozef gelukt om een vliegtuigje te regelen. Het was eerst nog even spannend, omdat er ook mensen richting (of ongeveer deze richting heen moesten vliegen). Vrijdag werd duidelijk dat er mensen ongeveer deze richting op gaan, zodat wij om 12.15/12.30 terug kunnen vliegen naar Paramaribo. Dat is een klein uurtje vliegen en scheelt dus een hele reis! Het vliegveldje (lees grasveldje) is aan de andere kant van de rivier.

Nog even genoten van de elektriciteit (verhaaltje typen, foto’s en films uitzoeken etc.) want het aggregaat staat aan van 19.30 t/m 23.00. Dan is het bedtijd en ook heerlijk rustig als het ding weer uit is.
Onder het typen vliegen de vleermuizen en sprinkhanen zoals elke avond weer door de schuur.
Wij gaan slapen na wederom een prachtige dag.