Ubud mountainbiken 20-02

Nu hier het internet weer naar behoren werkt zag ik opeens dat het het verslag van het raften maar half geplaatst had. Ik heb het nu weer helemaal geplaatst. Mocht je het nog willen lezen, klik dan links op reisverslagen en dan op het verslag Ubud raften.
E-mails beantwoorden lukt echter nog steeds niet.

Vanochtend keken we in de lucht, dat beloofde qua weer niet veel goeds.
Om 9.00 uur vertrokken we naar bali bike baik tours om 2 uur te gaan mountainbiken.
Het was ontzettend leuk om hier tussen de rijstevelden en de prachtige natuur te fietsen. Onderweg stopten we bij een school, prima voor elkaar alleen voor ons heel wat jaren terug. Maaike verbaasde zich over het schoolplein, alleen een grasveldje?! En de bel was een verroeste wielnaaf met een stok.
De gids showde ons een plant waarvan de bladeren direct gingen sluiten als je ze aanraakte. Erg grappig om te doen en te zien.

We maakten ook een stop bij het huis van de gids Guby. Het was leuk om daarover te horen en het te zien. Voor elk (familie) huis staat een muur met een ingang en een beeld om demonen en boze geesten weg te houden. Volgens de Balinezen kunnen deze demonen en boze geesten alleen rechtdoor bewegen en dan zouden in hun razernij hun hoofd stoten aan deze muur. Natuurlijk ook offerbakjes :-). De zonen blijven bij hun ouders wonen met hun eventuele gezin. Met veel zonen kan het dus steeds voller worden, want voor elke zoon (mits hij genoeg geld heeft) wordt er een huisje bij gebouwd in de tuin. Bij de gids woonden zijn oma, ouders, oom en tante, broers en hij met zijn vrouw en zoontje van twee. Oma woonde in het mooiste huisje en het hoogst. De oudste persoon verdient het meeste respect en aanzien. Elke familie heeft zijn eigen tempel waar minstens een keer per dag wordt gebeden en geofferd.

Halverwege de tour gebeurde waar wij al bang voor waren; regen. En niet een beetje regen… Snel schuilen. We konden schuilen bij een klein winkeltje aan de straat met een gerecyclede prullenbak (oude band) maar na ¾ uur schuilen gingen we er toch maar door. Het hele harde regen was over en het voordeel is dat het warme regen is ha, ha. Wij onze Xenos regencapes aan en gaan! Frank vond het nog niet zo grappig, maar Maaike kreeg er steeds meer schik in. Het was namelijk nogal heuvelig en aanvankelijk vond ze de heuvel af (want dat was best stijl) nogal spannend, maar later ging ze er met een joeha vanaf.
We zagen de mensen lopen met grote bladeren als paraplu, een handige oplossing om te onthouden voor als je niets bij je hebt. We verbaasden ons nog over varkens in een pick-up (zie foto).

Gisteren zagen we onderweg ook al steeds mensen en kinderen druk met het maken van grote poppen. Dit blijkt voor de optocht te zijn van het Indonesisch Nieuwjaar, 12 maart. De dag ervoor is het stil op Bali, geen auto’s, motors, vliegverkeer etc. Alle lucht moet schoon zijn, zodat er ruimte is voor meditatie. Er mag op straat ook niet gesproken worden.

De tour werd beëindigd met een lunch verzorgd door de familie van de eigenaar, bij hem thuis in de tuin onder een afdak. Het was erg lekker, vooral de pindasaus.
Om 14.00 waren we weer bij de bungalow. Douchen, lezen, zwemmen en spelletjes spelen.

Morgen vertrekken we naar Munduk (een bergdorpje in het noorden ten midden van Bali)

Wist je dat:
- Er net zoveel vrouwelijke bouwvakkers zijn dan mannelijke? De vrouwen sjouwen met zand in de kruiwagen. Of met bakken zand of balken of op hun hoofd (daar waar trappen zijn).
- Dat hun werkschoenen slippers zijn.
- De bouwvakkers ook op zondag en in de regen werken.
- Lavasteen gebruikt wordt om mee te bouwen.
- Deze bouwvakkers ook muziek meenemen, maar rustgevende pingelmuziek.
- Dat er hier en daar nogal wat stenen ontbreken in de stoep, je dan zo het riool in kijkt.