Masai Mara - Lake Navaisha

Masai Mara – Lake Navaisha, zondag 6 maart

Het is goed dat ik steeds de dag en de datum boven het verslag zet, want ik heb inmiddels geen benul meer van dagen.

We vertrokken, zoals gezegd met weemoed uit dit geweldige kamp, om 9.00 uur. We zagen nog een groep zebra’s en een buffel in de verte vanuit onze tent. We hadden ’s ochtends vroeg de tent open geritst en vanuit ons bed naar buiten zitten kijken. Dit gaan we voorlopig niet weer zo meemaken.
De zonsopgang en ondergang gaan hier heel snel, ongeveer 20 minuten.

We hadden gisteren bij het kampvuur afgesproken dat er twee personeelsleden mee mochten liften, 1 tot halverwege Narok. Hij woonde ergens op de savanne in een lemen hutje met vrouw en kind en een koppel geiten. De ander tot en met Narok. In het kamp hebben ze de komende 10 dagen geen gasten en blijven dus alleen de wachters aan het werk.

Ondanks de reistabletten werd Maaike reisziek van het gehobbel. Gelukkig was ze op tijd bij het raam van de auto. Hierna is ze op de achterbank gaan liggen met haar hoofd op Ger zijn benen en viel ze anderhalf uur in slaap. Toen ze weer wakker was, was ze weer de oude en zaten we inmiddels ook weer op een fatsoenlijke weg. Gelukkig dat het gisteren had geregend, daardoor was de weg soms ietwat glibberig, maar het stoof tenminste niet meer!
Voor de boeren onder ons. We kwamen langs een landbouwgebied, waar met name graan werd verbouwd. Het werd nu vlak voor het regenseizoen gezaaid om drie maanden later te worden geoogst. Een rotatie per jaar. En we zagen regelmatig Fords of New Holland!
De hele weg was het bewolkt weer en op het eind kregen we nog een regenbui, maar gelukkig was het net over toen we Sopia Lodge bereikten en daarna scheen de zon :).
We merkten aan alles dat we meer in de bewoonde wereld kwamen. Het werd drukker op en rond de weg en de stad Navaisha doemde op. In Navaisha zwierf veel plastic rond (sowieso een probleem in Kenia) wat een rommelige smerige indruk maakte.

Om 13.00 waren we in Sopia Lodge bij Lake Navaisha. Een grote accommodatie, met gigantische grote lodges (geen tented helaas). Het zijn luxe kamers. Aan de ene kant super mooi natuurlijk, aan de andere kant is ons hart verpand aan de tented-lodges, zoals in Samburu, Sweetwaters en Masai Mara.
Het is hier ook veel drukker, we moeten er aan wennen. Aan de andere kant een prachtig zwembad en internet! (Moet het internet het wel doen! Toen ik vanmiddag en vanavond alles wilde versturen had ik een goede verbinding naar het netwerk van de lodge, maar had de lodge geen internetverbinding met de provider… Morgen weer een kans?!). Ook is er een prachtige tuin, waar giraffes, antilopen en waterbokken lopen. Het was voor de kinderen een hele belevenis om een giraffe tegen te komen op het pad. We mogen dan ook niet alleen naar het restaurant lopen als het donker is.

Direct achter ons zie je de kassen van de Nederlandse rozenkwekers (Je kunt ze zien vanaf de achterkant van onze lodge). Ze hebben hun eigen vlieglijn naar Schiphol. Ze regelen de hele export naar Aalsmeer zelf. De bloemen die in de vroege ochtend geoogst worden liggen vaak de volgende dag in de Nederlandse winkels, nadat ze dezelfde dag nog op de bloemenveiling in Aalsmeer zijn geveild.

We hebben de hele middag bij het mooie zwembad gelegen. Morgen gaan we naar Hell’s gate. Het park kent geen grote gevaarlijke dieren en daarom mag je er te voet of op fiets door. Het schijnt ook een belevenis te zijn omdat te doen zonder dat er auto’s rijden. Je kunt o.a. door een kloof wandelen wat ons wel bijzonder lijkt.