Lake Navaisha - Nairobi
Door: Lianne
Blijf op de hoogte en volg Lianne
09 Maart 2011 | Kenia, Nairobi
Lake Navaisha – Nairobi
Onze laatste dag in een lodge zat er op. We vertrokken om 9.15 naar Nairobi. We hadden nog even onenigheid met de reisorganisatie in Kenia ( Nature expeditions). Ze zouden ons naar het vliegveld brengen, maar in de papieren stond 8 maart ’s avonds, terwijl we 9 maart ’s ochtends zouden gaan. Dit stond niet zo in de papieren die we thuis hadden. De reisorganisatie wilde ons wel brengen de volgende dag, maar dan zou dat 60 dollar (!) kosten. Ik heb vervolgens onze Nederlandse reisorganisatie SNP gebeld en het probleem voorgelegd. In de loop van de dag werden we teruggebeld; we zouden gebracht worden door Nature expeditions. De chauffeur was duidelijk opgelucht, want hij vond het ook maar een vervelende situatie (hij wilde ons graag brengen, maar het kantoor dacht er anders over).
Om 12.30 kwamen we aan bij het huis van David zijn vader, waar we de koffers achter lieten.
Om 13.15 waren we bij het Nationaal museum van Kenia. Daar zaten Pamela en Ben op ons te wachten.
Ook dit keer was het leuk om oude bekenden weer te zien. Het ging goed met Pamela en Ben.
Ben zag er goed uit en is nog steeds een lange, dunne en verlegen jongen, maar sprak wel met ons. Naar mijn idee was hij iets minder introvert en zat hij goed in zijn vel. Hij liep goed en had geen last van zijn voeten. Hij had ongeveer een half jaar geleden een opgezette voet gehad waar ze mee naar de huisarts waren gegaan. De huisarts kon er niet veel mee, dus wachtten ze af. Even daarna was de voet open gegaan en was er een stuk metaal uitgesprongen. Daarna was de wond ongeveer in een week vanzelf dicht gegaan en was het probleem over! De natuur regelt veel zelf!
Ben heeft zijn school afgerond en heeft nu bij Bungoma (vlakbij Mumias) een kleine shamba. Het liefst is hij boer, vandaar dat hij naar Bungoma is verhuisd en bij z’n vader woont. In Nairobi is geen werk voor hem.
Hij herinnerde zich iedereen nog goed en wist nog veel over Nederland! Groeten van hem aan iedereen die hem kent, speciaal aan mijn ouders, fam. Vinke en farmer Rieks Renting!
Pamela is met pensioen, maar geeft incidenteel nog privé les aan volwassenen. Daarnaast is ze actief voor weeskinderen (van aids ouders) en kinderen die geen goede thuisbasis hebben. Ze verzamelt geld en zorgt dan dat de kinderen naar school kunnen, kleding hebben, en zo nodig medische verzorging.
Ze vertelde o.a. ook over dat er ernstige ongeregeldheden tijdens de laatste verkiezingen waren. Ze is toen net ontsnapt aan de dood. Ze hadden haar matatu al aangehouden en de mensen uit een matatu daarvoor die tot een andere stam behoorden waren al vermoord. Ze had geluk dat er gelijktijdig een jeep met soldaten kwam die hun redde!
We gingen samen met hun naar het nationaal museum, waar o.a. het geraamte ligt van de oudste mens, een vogel tentoonstelling en cultuur, natuur wordt tentoongesteld. Daarna hebben we samen wat gegeten en zijn we nog naar het Snake Park wat er tegenover ligt gegaan. Hier zijn meer dan honderden slangen te zien. Maaike heeft nog een slang om haar hoofd gehad! Ik had bewust de grote camera niet mee en wilde Frank zijn camera meenemen. Helaas ben ik dat vergeten, dus geen foto’s (gelukkig heeft David later nog foto’s van ons met Pamela en Ben gemaakt met zijn mobiele telefoon!) Hij stuurt deze nog op!
Behalve slangen waren er ook Nijlkrokodillen, schildpadden, hagedissen en vissen. De kinderen vonden het Snake Park leuker dan het Nationaal museum (het laatste was natuurlijk wel educatiever).
David kwam aan het eind van de middag om ons op te halen. We waren nog steeds opzoek naar speelgoed motortjes gemaakt van ijzerdraad voor Rieks Renting. Nu hadden we toevallig in het Nationaal museum gehoord waar we die konden vinden in Nairobi. Pamela en David gingen op zoek, want het scheelt veel geld en ik elk geval veel onderhandelingstijd als zij (als geen muzungu’s -> blanke/vreemdeling) het kopen. En het is gelukt! We hebben ook wat voor ons zelf gekocht.
We hebben een poging gedaan om Pamela en Ben naar huis te brengen, maar het verkeer stond muurvast in Nairobi. Na een uur waren we een paar meter opgeschoten. Bij de eerstvolgende kruising zijn ze daarom toch maar met de matatu verder gegaan. We namen afscheid en vonden het allen fijn dat we elkaar weer gezien hadden. Als een wonder hadden we daarna geen file meer en waren we tegen 19.30 bij David zijn vader, broer Ian en zijn vrouw en dochter Ivanna (bijna 11).
Toevallig was ook neef Lance (broer van Ivan voor insiders) er met zijn vriendin. Hij had een eland geschoten op zijn ranche in Laikipia niet ver van Samburu en een stuk vlees meegenomen. We aten dus o.a. eland, wat goed smaakte overigens.
Nadat we met elkaar gegeten hebben gingen de kinderen naar bed, de volgende dag moeten we er vroeg uit (5.00 uur!).
Wij hebben nog gezellig gekletst, maar besloten ook om het niet al te laat te maken.
P.S Gea ik heb de groeten overgebracht naar David. Hij vond het erg leuk en vond het bijzonder om op deze manier de groeten te krijgen. Hij hoopt dat het goed met je gaat en je krijgt de groeten terug!
Janet hebben we niet meer gesproken, maar David zou de groeten overbrengen.
Onze laatste dag in een lodge zat er op. We vertrokken om 9.15 naar Nairobi. We hadden nog even onenigheid met de reisorganisatie in Kenia ( Nature expeditions). Ze zouden ons naar het vliegveld brengen, maar in de papieren stond 8 maart ’s avonds, terwijl we 9 maart ’s ochtends zouden gaan. Dit stond niet zo in de papieren die we thuis hadden. De reisorganisatie wilde ons wel brengen de volgende dag, maar dan zou dat 60 dollar (!) kosten. Ik heb vervolgens onze Nederlandse reisorganisatie SNP gebeld en het probleem voorgelegd. In de loop van de dag werden we teruggebeld; we zouden gebracht worden door Nature expeditions. De chauffeur was duidelijk opgelucht, want hij vond het ook maar een vervelende situatie (hij wilde ons graag brengen, maar het kantoor dacht er anders over).
Om 12.30 kwamen we aan bij het huis van David zijn vader, waar we de koffers achter lieten.
Om 13.15 waren we bij het Nationaal museum van Kenia. Daar zaten Pamela en Ben op ons te wachten.
Ook dit keer was het leuk om oude bekenden weer te zien. Het ging goed met Pamela en Ben.
Ben zag er goed uit en is nog steeds een lange, dunne en verlegen jongen, maar sprak wel met ons. Naar mijn idee was hij iets minder introvert en zat hij goed in zijn vel. Hij liep goed en had geen last van zijn voeten. Hij had ongeveer een half jaar geleden een opgezette voet gehad waar ze mee naar de huisarts waren gegaan. De huisarts kon er niet veel mee, dus wachtten ze af. Even daarna was de voet open gegaan en was er een stuk metaal uitgesprongen. Daarna was de wond ongeveer in een week vanzelf dicht gegaan en was het probleem over! De natuur regelt veel zelf!
Ben heeft zijn school afgerond en heeft nu bij Bungoma (vlakbij Mumias) een kleine shamba. Het liefst is hij boer, vandaar dat hij naar Bungoma is verhuisd en bij z’n vader woont. In Nairobi is geen werk voor hem.
Hij herinnerde zich iedereen nog goed en wist nog veel over Nederland! Groeten van hem aan iedereen die hem kent, speciaal aan mijn ouders, fam. Vinke en farmer Rieks Renting!
Pamela is met pensioen, maar geeft incidenteel nog privé les aan volwassenen. Daarnaast is ze actief voor weeskinderen (van aids ouders) en kinderen die geen goede thuisbasis hebben. Ze verzamelt geld en zorgt dan dat de kinderen naar school kunnen, kleding hebben, en zo nodig medische verzorging.
Ze vertelde o.a. ook over dat er ernstige ongeregeldheden tijdens de laatste verkiezingen waren. Ze is toen net ontsnapt aan de dood. Ze hadden haar matatu al aangehouden en de mensen uit een matatu daarvoor die tot een andere stam behoorden waren al vermoord. Ze had geluk dat er gelijktijdig een jeep met soldaten kwam die hun redde!
We gingen samen met hun naar het nationaal museum, waar o.a. het geraamte ligt van de oudste mens, een vogel tentoonstelling en cultuur, natuur wordt tentoongesteld. Daarna hebben we samen wat gegeten en zijn we nog naar het Snake Park wat er tegenover ligt gegaan. Hier zijn meer dan honderden slangen te zien. Maaike heeft nog een slang om haar hoofd gehad! Ik had bewust de grote camera niet mee en wilde Frank zijn camera meenemen. Helaas ben ik dat vergeten, dus geen foto’s (gelukkig heeft David later nog foto’s van ons met Pamela en Ben gemaakt met zijn mobiele telefoon!) Hij stuurt deze nog op!
Behalve slangen waren er ook Nijlkrokodillen, schildpadden, hagedissen en vissen. De kinderen vonden het Snake Park leuker dan het Nationaal museum (het laatste was natuurlijk wel educatiever).
David kwam aan het eind van de middag om ons op te halen. We waren nog steeds opzoek naar speelgoed motortjes gemaakt van ijzerdraad voor Rieks Renting. Nu hadden we toevallig in het Nationaal museum gehoord waar we die konden vinden in Nairobi. Pamela en David gingen op zoek, want het scheelt veel geld en ik elk geval veel onderhandelingstijd als zij (als geen muzungu’s -> blanke/vreemdeling) het kopen. En het is gelukt! We hebben ook wat voor ons zelf gekocht.
We hebben een poging gedaan om Pamela en Ben naar huis te brengen, maar het verkeer stond muurvast in Nairobi. Na een uur waren we een paar meter opgeschoten. Bij de eerstvolgende kruising zijn ze daarom toch maar met de matatu verder gegaan. We namen afscheid en vonden het allen fijn dat we elkaar weer gezien hadden. Als een wonder hadden we daarna geen file meer en waren we tegen 19.30 bij David zijn vader, broer Ian en zijn vrouw en dochter Ivanna (bijna 11).
Toevallig was ook neef Lance (broer van Ivan voor insiders) er met zijn vriendin. Hij had een eland geschoten op zijn ranche in Laikipia niet ver van Samburu en een stuk vlees meegenomen. We aten dus o.a. eland, wat goed smaakte overigens.
Nadat we met elkaar gegeten hebben gingen de kinderen naar bed, de volgende dag moeten we er vroeg uit (5.00 uur!).
Wij hebben nog gezellig gekletst, maar besloten ook om het niet al te laat te maken.
P.S Gea ik heb de groeten overgebracht naar David. Hij vond het erg leuk en vond het bijzonder om op deze manier de groeten te krijgen. Hij hoopt dat het goed met je gaat en je krijgt de groeten terug!
Janet hebben we niet meer gesproken, maar David zou de groeten overbrengen.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
