Doorzetten, aanpassen, genieten ma 20-02

Om kwart voor 8 vertrokken we richting de bergstam. Achterop een pick-up met een soort kooi vertrokken we richting noord-west (100 km).
De eerste stop was al vrij snel bij de markt, wat een belevenis. Wat eten die Thai’en niet zeg? Kikkers, maden, krabben, kevers, termieteneieren en andere vreemd soortige insecten. Bij het zien van een afgehakte varkenskop met een ventilator er boven, vond Frank het wel genoeg.

De volgende stop was bij Chiang Dao Elephant Training Centre. Via een prachtige (wiebelende) loopbrug kwamen we bij de rivier waar de olifanten stonden.
Hier mochten de kinderen de olifanten voeren, zagen we hoe de olifanten in bad gingen en kregen we een show te zien m.b.t. de taken die de olifant in vroegere tijden had (zoals boomstammen vervoeren).

Rond het middaguur hadden we een stop in een dorpje waar onze gids een heerlijke maaltijd bereidde. Hij vond dat hij niet scherp gekookt had, maar de kinderen vonden het nog te scherp. Gelukkig was er ook wel iets wat ze wel lustten. Onder andere de kleine bananen hier!

Daarna begon onze bergklim in de bergen van Doi Chiang Dao. We klommen 10 km in de bergen en zagen onderweg van alles. Een heel gedeelte ging door een bamboejungle.
Onderweg legde de gids van alles uit. We zagen o.a. de katoenplant, een kikkerfokkerij. Maaike had de kikkers zo op de hand.
Maaike en ik maakten tijdens het wandelen nog even een smakkerd (tot groot vermaak van een ieder). Op die kleine kiezeltjes glijd je namelijk zo uit.

Tegen 16.00 uur waren we in het dorpje bij de Palong bergstam. Een nederzetting van 40 gezinnen. De kinderen waren blij dat ze er waren (Het was ook wel warm om te wandelen). Ze wilden dan ook direct zwemmen. In een dorpje is natuurlijk geen zwembad, maar wel een stromend beekje. Dus met de kinderen van het dorp mee en kikkervisjes vangen en dammetjes bouwen.
Het is onvoorstelbaar hoe dat gaat met de kinderen daar. De was gaat mee en de kinderen letten op elkaar. De oudste 10, de jongste 2. Die van twee gaat gewoon mee in het water, gaat koppie onder wordt weer omhoog getild en wordt gewassen door de oudste van 10. Af en toe dacht ik gaat dat goed, maar natuurlijk ging het goed. Vervolgens waste ze zichzelf met shampoo en nagelborstel met zeep. Hup even uitspoelen in de rivier en klaar is kees. Als laatste werd de was gedaan.
’s Avonds hielp hetzelfde meisje met koken, opdienen en afruimen. De kinderen in Nederland zijn wat dat betreft verwend en ook nu weer zag ik dat we in Nederland ook wel eens overbezorgd zijn. Kinderen redden zichzelf ook snel als je ze vertrouwen geeft.

Het eten werd door onze gids bereid met een wok op een vuurtje in de ‘keuken’. Ik mocht even meekijken. Wederom maakte hij een heerlijke maaltijd.
Het eten gebeurde op een grote houten tafel midden op een soort binnenpleintje.
Na het eten speelden de kinderen met de dorpskinderen een variant op zakdoekje leggen. Ik had neonarmbandjes meegenomen en dat was een mooi gezicht (het wordt hier vroeg donker, ongeveer 19 uur). Er werd een kampvuur gemaakt en daarna gingen ze voor ons dansen (in traditionele kleding) en wij moesten natuurlijk mee doen :)

De douche was een buitendouche (koud) op een vlonder, omgeven met een houten omheining. Wel een geweldige ervaring douchen onder een sterrenhemel :-)
De w.c. was een gewone pot en je ‘trok door’ door een bakje met water vanuit een grote bak in de pot te gooien. Een wasbak was er niet, gewoon tanden poetsen buiten bij de kraan. Het was net kamperen.
Onze slaapplaats was een hut met daarin een rij houten planken met daarop een matje en een soort van tuinstoelkussen. Daarop een soort paardendeken. Gelukkig had ik voor de kinderen een lakenhoes mee, anders weet ik niet of Frank er in was gaan liggen :) Nu was het geen probleem.
Het koelde flink af, geen brommende airco, nee heerlijke rust. Dat sliep lekker! Voelde vertrouwd. Tegen de ochtend hanengekraai, ook geen probleem.

Een mooie dag waarin de kinderen hebben moeten doorzetten, aanpassen (waar ze totaal geen problemen mee hadden) en gezien hoe men hier in de bergen leeft.

P.S. Foto’s volgen. Ik moet ze nog even uitzoeken.