Theefabriek
Door: Lianne
Blijf op de hoogte en volg Lianne
03 Maart 2011 | Kenia, Kericho
Theefabriek Kaisugu de afnemer van Chesumot
De groene geplukte thee (twee blaadjes en een knop) komt aan in de vrachtwagen. De vrachtwagen wordt vol en leeg gewogen en zo weet men hoeveel thee er is gebracht. Er wordt een monsters genomen om te kijken naar de kwaliteit van de thee, is deze te slecht dan gaat de vrachtwagen terug en anders wordt het voor een vaste prijs uitbetaald ongeacht kwaliteit maar wel gekoppeld aan de marktprijs in Mombassa.
De thee wordt omhoog getransporteerd en vervolgens een dag gedroogd. Daarmee is de thee al gehalveerd in volume, omdat er vocht uit is.
Daarna worden de theeblaadjes gehakselsd en voelt het aan als pulp. Deze pulp wordt dun uitgespreid over brede banden. Deze banden lopen langzaam en zo drogen de theeblaadjes steeds verder en worden de groene blaadjes langzaam bruin. Vervolgens worden de blaadjes nog fijner gesneden en worden ze gedroogd in een grote bak waar een warme wind door wordt geblazen (net een föhn). Nu is het thee en zwart.
De thee loopt op banden onder metalen rollen door. Deze metalen rollen halen de takjes en onregelmatigheden eruit doordat ze statisch zijn, maar ook de grove, lichte thee (slechte kwaliteit).
Wanneer dat gebeurt is komt de thee op een zeef en wordt de thee gezeefd op dikte in acht gradaties. De fijnste thee is niet het beste, maar de grofste thee zeker niet. In deze verschillende gradaties wordt het door de theefabrikant aangeboden op de thee markt in Mombassa.
Het komt vaak voor dat de uiteindelijke koper de thee mixt en zo z’n eigen kwaliteit maakt.
De thee wordt verpakt in keurige papieren zakken van 60 kilo voorzien van een code zodat de thee tot de groep plukkers is terug te traceren. De thee voor arme landen is de grove, bruine thee en die wordt verpakt in goedkope zakken. De beste kwaliteiten Keniaanse thee gaan voornamelijk naar India en Groot Brittannië.
Aan het eind van het proces worden theemonsters geproefd ook om de kwaliteit te bewaken.
De theefabriek draait op twee 40 jaar oude stoomlocomotieven die op hout gestookt worden voor elektriciteit en het droogproces. Er gaat heel veel hout doorheen er staat dus ook een hele voorraad achter de fabriek.
Er is sinds een maand een nieuwe stoommachine aangeschaft. Deze kan met minder hout toe en kan meer aan dan de twee oude stoomlocomotieven samen. Kaisugu levert volgens David de beste thee van Kenia en betaald ook het beste uit. (uiteraard :))
De groene geplukte thee (twee blaadjes en een knop) komt aan in de vrachtwagen. De vrachtwagen wordt vol en leeg gewogen en zo weet men hoeveel thee er is gebracht. Er wordt een monsters genomen om te kijken naar de kwaliteit van de thee, is deze te slecht dan gaat de vrachtwagen terug en anders wordt het voor een vaste prijs uitbetaald ongeacht kwaliteit maar wel gekoppeld aan de marktprijs in Mombassa.
De thee wordt omhoog getransporteerd en vervolgens een dag gedroogd. Daarmee is de thee al gehalveerd in volume, omdat er vocht uit is.
Daarna worden de theeblaadjes gehakselsd en voelt het aan als pulp. Deze pulp wordt dun uitgespreid over brede banden. Deze banden lopen langzaam en zo drogen de theeblaadjes steeds verder en worden de groene blaadjes langzaam bruin. Vervolgens worden de blaadjes nog fijner gesneden en worden ze gedroogd in een grote bak waar een warme wind door wordt geblazen (net een föhn). Nu is het thee en zwart.
De thee loopt op banden onder metalen rollen door. Deze metalen rollen halen de takjes en onregelmatigheden eruit doordat ze statisch zijn, maar ook de grove, lichte thee (slechte kwaliteit).
Wanneer dat gebeurt is komt de thee op een zeef en wordt de thee gezeefd op dikte in acht gradaties. De fijnste thee is niet het beste, maar de grofste thee zeker niet. In deze verschillende gradaties wordt het door de theefabrikant aangeboden op de thee markt in Mombassa.
Het komt vaak voor dat de uiteindelijke koper de thee mixt en zo z’n eigen kwaliteit maakt.
De thee wordt verpakt in keurige papieren zakken van 60 kilo voorzien van een code zodat de thee tot de groep plukkers is terug te traceren. De thee voor arme landen is de grove, bruine thee en die wordt verpakt in goedkope zakken. De beste kwaliteiten Keniaanse thee gaan voornamelijk naar India en Groot Brittannië.
Aan het eind van het proces worden theemonsters geproefd ook om de kwaliteit te bewaken.
De theefabriek draait op twee 40 jaar oude stoomlocomotieven die op hout gestookt worden voor elektriciteit en het droogproces. Er gaat heel veel hout doorheen er staat dus ook een hele voorraad achter de fabriek.
Er is sinds een maand een nieuwe stoommachine aangeschaft. Deze kan met minder hout toe en kan meer aan dan de twee oude stoomlocomotieven samen. Kaisugu levert volgens David de beste thee van Kenia en betaald ook het beste uit. (uiteraard :))
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
